Negocjacje
vers. dyskusja. Demokratyczne współzawodnictwo w polityce a idee Carla Schmitta
Dr. Joanna Byrska
Katedra Etyki, Wydział Filozoficzny, Papieska
Akademia Teologiczna w Krakowie
Parlamentaryzm, demokracja i
nowoczesne państwo znajdują się w kryzysie na skutek erozji duchowych podstaw.
Przyczyną zasadniczą zaistniałej sytuacji jest powstanie masowej demokracji
liberalnej i kultury negocjacji, która wyparła dyskusję również z parlamentu. W
negocjacjach nie chodzi o przekonanie oponentów do prawdziwych idei, ale o
ustalenie, kto i z czego zrezygnuje, by dzięki temu obie strony zyskały większą
władzę. W dyskusji przeciwnicy dążą do przekonania siebie nawzajem, że
reprezentowana przez nich prawda jest uniwersalna, a podążanie za nią jedynym
słusznym rozwiązaniem.
Carl Schmitt diagnozuje sytuację
dzisiejszego parlamentaryzmu starając się dać remedium na istniejące problemy.
Jego teksty pisane w latach 20 XX w. uderzają aktualnością. Schmitt zwraca
uwagę na zjawisko odpolitycznienia polityki i demokracji jako formy rządów
politycznych, które wiąże się z kulturą negocjacji i ochroną prywatności.
Kultura negocjacji opisywana przez
Schmitta charakteryzuje się zanikiem dyskusji przy jednoczesnym wzroście
znaczenia rywalizacji – nie współzawodniczy się jednak o realizację słusznych
idei, ale o zabezpieczenie własnych, partykularnych interesów. Kultura
negocjacji zmienia charakter współzawodnictwa.
Referat ma na celu przedstawienie opisywanej przez
Carla Schmitta kultury negocjacji, charakteru demokratycznego współzawodnictwa
w polityce oraz analizę przyczyn depolityzacji życia sceny politycznej.